De markering "600V/1000V" die vaak op elektrische kabels wordt aangetroffen, geeft niet aan dat de kabel geschikt is voor beide spanningen tegelijkertijd. In plaats daarvan specificeert het de nominale spanning van de kabel voor verschillende soorten aardingssystemen. Simpeler gezegd, de 600V-classificatie betekent dat in een geaard systeem de spanning tussen een geleider en aarde niet hoger mag zijn dan 600V. De 1000V-classificatie geeft aan dat in een ongeaard systeem de spanning tussen twee geleiders niet hoger mag zijn dan 1000V.

Deze dubbele spanningsclassificatie biedt een duidelijkere veiligheidsrichtlijn en helpt ingenieurs de juiste kabel te selecteren op basis van hun specifieke voedingssysteemconfiguratie. In geaarde systemen, waar er een directe verbinding met de aarde is, is de spanning tussen geleiders en aarde doorgaans lager, vandaar de lagere classificatie. In ongeaarde systemen kan het potentiële spanningsverschil tussen geleiders echter hoger zijn, wat de hogere spanningsclassificatie vereist.

Bij het selecteren van kabels is het cruciaal om rekening te houden met de aardingsomstandigheden van de daadwerkelijke toepassingsomgeving en te verwijzen naar relevante elektrische codes. Dit zorgt ervoor dat de nominale spanning van de kabel voldoet aan de veiligheidseisen van het systeem en voorkomt potentiële gevaren veroorzaakt door overmatige spanning.

Naast spanningsclassificaties moeten ook andere factoren in overweging worden genomen voor correct kabelgebruik, waaronder omgevingstemperatuur en installatiemethoden. Deze variabelen kunnen de stroomvoerende capaciteit en levensduur van een kabel aanzienlijk beïnvloeden. Daarom is een uitgebreide evaluatie van alle relevante factoren essentieel om een veilige en betrouwbare werking van de kabel te garanderen.